Galapagos eilanden

Halloooo

Het is geen overbodige luxe om eerst een glas drinken en iets te eten erbij te pakken, het is een erg lang bericht :)!!

We zijn gistermorgen terug gekomen van de Galapagos eilanden en het was: Ongelofelijk Super de Puper Prachtig!!! Eigenlijk zijn er geen woorden voor maar we wilden het toch met jullie delen.. Geniet ervan! (hebben wij ook gedaan ;))

Eerst even een kleine uitleg over de eilanden;

Ongeveer 1000 kilometer uit de kust van Ecuador liggen de Galapagos eilanden. De Galapagos zijn een geisoleerde groep vulkanische eilanden, in totaal achtduizend vierkante km, waarvan Isla Isabela ongeveer de helft beslaat. Er zijn 13 grotere eilanden, 6 kleine en rond de 40 nog kleinere, die niet eens allemaal een naam hebben. 5 van de Eilanden zijn bewoond, waarvan Santa Cruz de meeste inwoners heeft (maar 1500).

De Galapagos werden in 1535 ontdekt toen de bisschop van Panama perongeluk afdreef op zijn tocht naar Peru. In zijn rapport over de ontdekking sprak hij over de gigantische ¨Galapagos¨ (schildpadden)en de naam voor de eilandengroep was geboren. De beroemdste bezoeker is ongetwijfeld Charles Darwin, die in 1835, 5 weken lang bewijsmateriaal zocht (en vond) voor zijn evolutietheorie. Sinds 1832 behoren de eilanden tot Ecuadoriaans territorium, en tot 1959 gebruikt als strafkolonie.

De eilanden zijn ontstaan door de erupties van onderwater vulkanen een aantal miljoen jaar geleden, ook nu is het een vulkanisch actief gebied (er is een nieuw eiland op komst). Toen de eilanden gevormd werden, waren het kale vulkanische rotsen en alle dieren die te vinden zijn hebben op een of andere manier de 1000 km weten te overbruggen. Vogels, reptielen en zee-zoogdieren zijn de belangrijkste bewoners. Er zijn weinig land-zoogdieren en dat verklaart het feit dat de meeste dieren niet bang zijn: er is weinig op ze gejaagd. Een aantal dieren zijn zo geevolueerd dat er sprake is van andere soorten. Een aantal soorten is endemisch op de Galapagos, dat wil zeggen dat de betrefende soorten alleen op de eilanden voorkomen. In dat jaar is het uitgeroepen tot nationaal park wat in totaal 58.000 vierkante km beslaat.Er zijn in totaal 50 plaatsen die bezocht mogen worden de rest is beschermd gebied.

Zo, na deze geschiedenisles onze eigen verhaal.

Dinsdag 10 april:
´s Morgens vanuit Quito naar Baltra vertrokken. Het eiland Baltra is weinig meer dan aankomst en vertrekpunt. De luchthaven werd gebouwd door de V.S. tijdens de tweede wereld oorlog.De bouw van de luchthaven heeft grote inpact gehad op dit eiland, de flora en fauna zijn hier nagegnoeg verdwenen.
Vanuit hier met de pond en de bus vertrokken naar Puerto Ayora op het eiland Santa Cruz. Hier merkten we gelijk het eiland sfeertje op; wat vandaag niet is gebeurd misschien morgen en anders overmorgen wel. We hebben een hele tijd in een bloedhete bus moeten wachten voordat de chauffeur zin had om te vertrekken.
Santa Cruz is het dichtsbevolkte eiland van de galapagos eilanden. Na een goedkoop hostal te hebben gezocht en gevonden zijn we naar de haven gelopen, en was het meteen prijs met de dieren! Het zat vol met pelikanen, sally lightfoot krabben en zeeleeuwen.
Een stukje verder zagen we de ene zee-leguaan na de andere. Net een dierentuin maar dan in het echt.
´s Avonds hebben in een soort ¨vreetsteegje¨ (het was niks anders dan een BBQ en een paar tafels in een overdekt steegje)gegeten, Mac Donalds is er qua snelheid niks bij! Na 3 minuten hadden we het eten op tafel staan en was nog lekker ook.

Woensdag 11 April:
Turtuga bay (turtle bay). Na een wandeling van ongeveer 45 minuten in de volle zon, het was denk ik zo´n 35 graden, kwamen we aan op het mooiste strand dat we tijdens de reis hebben gezien! Prachtig wit zand, helder blauwe zee en verder niemand te zien. Het eerste gedeelte van het strand was te gevaarlijk om te zwemmen, door de sterke stroming. Na een stukje verder gelopen te hebben kwamen we in een baai aan met een rustige zee zonder stroming, het water was heerlijk. Na een tijdje zagen we in de verte iets zwarts spartelen. Het kwam onze richting op toen iemand van de lokale bevolking ons zei dat we beter uit het water konden komen, omdat er twee grote roggen in aantocht waren. Die blijkbaar gevaarlijk waren. Ze zouden kunnen steken. Van de kant konden we ze heel goed zien en na een tijdje waren ze weer verdwenen.
Op de terug weg zagen we opeens twee zeeleeuwen langs zwemmen, ze sprongen voorbij als dolfijnen! Ze komen echt heel dichtbij en trekken zich niks van mensen aan.

Donderdag:
Om 12.00 uur werden op de pier verwacht, om naar ons ¨super grote¨ jacht te gaan :). Daar aangekomen kregen we onze heerlijke lunch (garnalen pizza achtig iets bah). Na een tochtje door de eeuwenoude Bellavista lavatunnel zijn we naar een een reuze schildpadden farm geweest. Wat zijn die beesten groot!! We dachten eerst dat er een standbeeld in de bosjes lag, maar het was toch echt een giant tortoise. Heel gaaf om te zien. Na het avondeten hadden we nog tijd om Puerto Ayora in te gaan en werden we om 22.30 weer terug verwacht op de boot, om te vertrekken naar het eerste eiland van onze cruise (lees boottochtje!)Isla Rabida.

Isla Rabida:
Rode stranden en verschillende lagunes zijn karateristiek voor dit eiland. Hier zagen we onze eerste zeeleeuwen op het strand liggen! We liepen er met onze groep op af en konden tot 1 meter afstand van de dieren komen. Dichterbij mag niet en aanraken al helemaal niet. Als je een baby zeeleeuw of ander dier zou aanraken worden ze doodgemaakt door de ouders. Dit is omdat ze de geur van de mens ruiken en worden verstoten. Op het einde van het strand zagen we pelikanen nesten, we hebben ze ook in actie gezien, we stonden er met onze neus boven op, ze kennen geen schaamte die beesten ;). Binnen 2 seconden is het over, dus romantisch is anders haha.
Het water om Rabida is erg helder en vol met zeedieren, dus een goede reden om te gaan snorkelen (ja ik ook!). Voor we het water in gingen zagen we de zeeleeuwen al in het water spelen, dus we hadden goede hoop er ook 1 te zien. En we hadden geluk! Hij zwom gewoon onder ons door en hadden zelfs de kans een foto te maken. Dat is zo mooi om te zien, zo dichtbij daar had je eigenlijk bij moeten zijn ;)hihi.
Nadat we gelunched hadden tussen twee eilanden met mooie witte zandstranden en helder blauw water en super veel vissen, zijn we vertrokken naar het volgende eiland: Sombrero Chino.

Na de lunch hadden we weer tijd om te snorkelen. Samen met de gids hebben we een snorkeltocht gemaakt. Het begin was een beetje eng (voor Kim) we moesten namelijk vanuit de boot die midden op zee lag in het water springen en naar de kant zwemmen. Ik heb maar niet naar beneden gekeken haha. Eenmaal aan de kant durfde ik eindelijk te kijken wat er onder m´n voeten bewoog. Het was heel mooi, veel zeesterren in alle kleuren en maten, en heeel veel mooie vissen. Even later kwamen er nog 3 pinguins voorbij gezwommen, en namen zelfs even de tijd om te lachen voor de foto. Menno wilde graag met vinger en pinguins op de foto om te laten zien hoe dichtbij we waren, toen de pinguin hem bijna in zijn vinger beet!

Sombrero Chino (chinese hoed) heeft zijn naam te danken aan de vorm van het eiland. Een chinese hoed dus.. zeggen ze. Op het strand laggen de luie zeeleeuwen weer te genieten van het uitzicht en waren de sally lightfoot krabben (die mooie rooie) weer in grote getalen aanwezig. We hebben hier heel veel baby zeeleeuwtjes gezien en heb ik nog nooit zo vaak aaah, oooh en oehhh gehoord, zo schattig!! Echt heel lief. Na het verdere tochtje over het eiland hebben we genoten van de prachtige aanblik van gestolde lava en mooie eilanden er omheen.
Bijna vergeten: na de lunch zijn we gaan snorkelen.

Zaterdag:

s´Ochtends heel vroeg toen wij gelukkig nog lagen te slapen zijn we naar Bartolome gevaren.

Bartolome: Is een klein eiland slechts 1.2 vierkante km, het hoogste punt ligt op 114 m. Dit eiland is het jongste van allemaal en is ¨slechts¨ 800.000 jaar oud dat verklaart waarom er bijna geen planten staan en geen dieren leven. Nu vraag je je misschien af wat we daar gedaan hebben. Het eiland heeft het mooiste en vreemdste lanschap. Het lijkt net of je op de maan loopt (ben d´r nooit geweest hoor)door de recente tekenen van vulkaanerupties. Boven op de top hadden we een prachtig uitzicht over een vulkaankrater onder water. Het water in de krater (hee, dat rijmt)is ongeveer 40 graden, maar mochten er helaas niet in zwemmen.
Verderop mochten we wel zwemmen en hebben we weer gesnorkeld. Ook deze keer hebben we weer pinguins gezien, ze waren dit keer aan het jagen op visjes vlak onder onze voeten. Ook weer 2 zeeleeuwen gezien, en ook nog 2 haaien!! Ze kwamen bijna achter me aan maar Menno heeft ze weggestuurd (dit is natuurlijk onzin, ze lagen te rusten op de bodem!). Als laatste die dag hebben we nog een grote zeeschildpad gezien. Het was super.

Na het snorkelen zijn we naar het noorden Santa Cruz vertrokken waar we na 2 uur varen aankwamen. In de dingy (kleine bijbootje van ons ¨jacht¨)zijn we naar Caleta Turtuga Negra (black turtle cove) gevaren. Hier vind je vele mangroven, pelikanen en blue footed boobies. Maar de naam zegt het al; we kwamen natuurlijk voor de schildpadden. In de laguna is het verboden de motor aan te hebben (dat schrikt de dieren af), dus het laatste stuk hebben we gepeddeld, nou ja de gids dan..
Na een tijdje te hebben gewacht was daar eindelijk onze eerste zeeschildpad. Ze zijn kleiner dan de reuzeschildpad maar nog steeds erg groot. We hebben er ongeveer 4 voorbij zien komen en nog 2 eagle roggen en een paar baby haaien.

´s Avonds, de laatste avond, was het spitsuur rond de boot! Het begon met een paar vissen,het werden er steeds meer, ook aan pelikanen geen gebrek. Ondertussen was een luie zeeleeuw in de dingy gesprongen die achter de boot hangt. De crew vond dit minder omdat ze alles onder poepen en enorm stinken dus hebben ze m eruit gegooid. Even later zegen we een grote Galapagos haai voorbij komen (ongeveer 2.5 tot 3 meter lang!) samen met nog een stuk of 10 kleinere haaien die aan het dineren waren vlak naast onze boot. Niet veel later kwamen er nog een een aantal roggen voorbij gezwommen. En als klap op de vuurpijl ongeloofelijk lieve baby schildpadjes! We hebben er wel 15 gezien. Menno zou Menno niet zijn als ie er niet een uit het water zou halen om eens van dichtbij te bekijken..

Zondag:
Om 6 uur ´s ochtends zaten we al weer in de dingy om naar Isla North Seymour te vetrekken.
Isla North Seymour¨ligt ten noorden van het eiland Baltra en heeft een opp. van 1,9 vierkante km. Op dit eiland zijn broedkolonies van fregatvogels, blue footed boobies (oftewel blauw voet Jan-van-Gent vogels) en zwaluwstaart meeuwen te vinden. Het meest romantische eiland van de galapagos (voor de vogels dan..).
Toen we aankwamen vielen we bijna over de baby zeeleeuwtjes heen zoveel waren het er! De mannelijke fregatvogels proberen indruk te maken op de vrouwtjes door een enorme rode keelzak op te blazen, boobies (met blauwe voeten) doen hier hun liefdes dansje. Heel leuk om te zien. De mannelijke boobie gaat dansen voor het vrouwtje dat doet hij door zijn poten een voor een op te tillen en met zijn vleugels te wapperen. Tussendoor geeft hij kleine takjes als kadootje aan het vrouwtje. Als het vrouwtje het allemaal wel interessant vindt beantwoord ze door ook te gaan dansen. De honeymoon duurt 4 keer zolang als die van de pelikanen, een hele 8 seconden!!!
Om 8.00 uur ´s ochtends (dat is dus dag 4!) werden we op het vliegveld afgegooid om daar te wachten op onze vlucht die om 12.40 uur vertrok, een beetje jammer!

De Galapagos eilanden zijn zeker een aanrader en het is duur maar het geld is het dubbel en dwars waard!!

Groetjes Kim en Menno xxxxxxxxx

En nu de foto´s!

P.s sorry voor de mensen die zich hadden aangemeld voor de site via de mail, ik wist niet dat ik dat moest accepteren!! Hopelijk doet ie het nu.